Osoby starsze często borykają się z różnorakimi problemami zdrowotnymi. W większości przypadków są to problemy z układem pokarmowym lub kostnym, ale czasem zdarzają się o wiele poważniejsze choroby. W każdym wypadku o taką osobę trzeba szczególnie dbać, między innymi układając odpowiednią dietę.
Apetyt osób starszych
Z wiekiem człowiek staje się coraz mniej wybredny, jeśli chodzi o jedzenie. Ma to bezpośredni związek ze zmniejszającą się liczbą kubków smakowych. Niestety zmniejszone wyczulenie na smaki powoduje, że jedzenie przestaje być przyjemnością, a stąd tylko krok do lekceważenia posiłków, pomijania ich lub niedbania o prawidłową dietę. Aby uniknąć tej pułapki, przygotowując posiłki dla osób starszych, warto zadbać o ich atrakcyjny wygląd i smak. Ten drugi można w łatwy sposób poprawić, używając popularnych ziół. Nie można też lekceważyć codziennej porcji napojów, jaką powinny wypijać osoby starsze.
Żywienie a choroby
O ile przy braku problemów zdrowotnych wyżywienie nawet osoby starszej nie powinno być szczególnie kłopotliwe, to gdy takowe się pojawią, nie jest już tak łatwo. Co powinny jeść osoby starsze, aby cieszyć się zdrowiem i dobrym samopoczuciem? Na to pytanie najlepiej odpowie lekarz, który powinien zalecić dietę dopasowaną do stanu zdrowia. Ogólnie można powiedzieć, że lepiej postawić na posiłki świeże, z przewagą chudego mięsa, ryb, warzyw i owoców. Należy unikać mrożonek, produktów wysoko przetworzonych i GMO. Jeśli chodzi o obróbkę termiczną, to lepiej sprawdza się gotowanie, szczególnie na parze i duszenie. Zaleca się rezygnację ze smażenia.
Sytuacje ekstremalne – żywienie pozajelitowe
Żywienie pozajelitowe wprowadzane jest zawsze na wyraźne zalecenie lekarza. Nie może być mowy o tym, że chory samodzielnie podejmie taką decyzję, chociażby z tego powodu, że podanie odpowiednich preparatów wymaga specjalnych warunków (dowiedz się więcej o żywieniu pozajelitowym). Żywienie jelitowe wprowadza się w momencie, gdy układ pokarmowy nie jest w stanie przyjąć i strawić podawanych mu pokarmów. Mieszaninę minerałów, witamin, węglowodanów i aminokwasów wprowadza się bezpośrednio do żył głównych lub mniejszych. Mówiąc wprost – chory jest odżywiany przez kroplówkę.
Żywienie pozajelitowe możliwe jest nie tylko w szpitalu, ale także w domu. Warunkiem jest, by osobą chorą opiekował się ktoś specjalnie przeszkolony i przygotowany do podawania leków bezpośrednio do żyły.
